Ongeveer 70 landen draaien de klok jaarlijks een keer vooruit en een keer achteruit. Het idee achter het invoeren van de zomertijd is het bezuinigen van energie: het blijft dan immers langer licht. De keerzijde van de medaille is dat mensen moeite kunnen hebben bij het aanpassen aan de nieuwe tijd. In 2016 schakelen we op 30 oktober terug naar winteruur.
Ten opzichte van de standaardtijd (wintertijd of winteruur) wordt de klok in de zomer 
een uur vooruit gedraaid. In de Europese Unie loopt de zomertijd van de laatste zondag van maart tot de laatste zondag van oktober. De laatste zondag van maart wordt de klok van 2.00 uur naar 3.00 uur gedraaid, de laatste zondag van oktober wordt de klok op 3.00 uur teruggezet naar 2.00 uur.
De zomertijd heeft alleen zin in gebieden tussen de keerkringen en de poolcirkels. De lengte van de dagen varieert immers niet voldoende en zomerdagen aan de polen hebben geen nacht (of dag in de winter). De zomertijd werkt daarnaast ook andersom op het andere halfrond. Als we in Europa of de VS de klok naar zomertijd zetten, schakelt men in bij voorbeeld Australië over naar winteruur.
Kritiek
In de zomer wordt de klok een uur vooruit gedraaid waardoor het later licht wordt ‘s morgens en ‘s avonds langer klaar blijft. Tijdens de winter wordt een omgekeerd effect bekomen. De gedachte achter zomertijd is bezuiniging. Door het verlengen van het natuurlijke licht zouden we in principe minder elektriciteit verbruiken. Dit argument is omstreden, tegenstanders van de tijdsveranderingen zien hier weinig graten in en menen dat het overschakelen op winter- of zomertijd het menselijke bioritme te sterk beïnvloedt. Ze vragen zich bovendien af of de besparingen op lichtenergie opwegen tegen het verbruik voor de airconditioning.
Geschiedenis
In de praktijk werd de zomertijd voor het eerst toegepast door de Duitse regering tijdens de Eerste Wereldoorlog,
tussen 30 april 1916 en 1 oktober 1916. Kort daarop volgden ook het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Na de oorlog werd de maatregel terug afgeschaft. In die tijd ging men immers vroeger gaan slapen en stond men vroeger op. Ook in de Tweede Wereldoorlog was in verschillende Europese landen de zomertijd in gebruik. Nadien volgden nog verschillende landen, zoals Italië in 1966. De oliecrisis in 1973 was voor veel Europese landen een aanzet om opnieuw zomertijd in de voeren. Nederland en België voerden deze maatregel door in 1977.