Het Caraïbisch gebied in de Atlantische Oceaan wordt dezer dagen getroffen door orkaan Matthew. Een orkaan is een storm die harder waait dan windkracht 12. Andere namen voor orkanen zijn: cycloon, tyfoon en taifoen en ontstaan in de tropen en subtropen boven warm zeewater.
De hoeveelheid schade die orkanen aanrichten hangt ook af van hoe zwaar de orkaan is. Er zijn verschillende maten die je hier voor kunt gebruiken. Een maat die voor orkanen op de Atlantische Oceaan en in de Stille Oceaan wordt gebruikt is de schaal van Saffir-Simpson. Deze schaal is in 1971 bedacht door Herbert Saffir en Bob Simpson, experts op het gebied van orkanen. Er zijn op deze schaal 5 categorieën waarbij een orkaan van categorie 5 de zwaarste is met windsnelheden van meer dan 250 km/u.
De eerste stap naar een orkaan zijn het ontstaan van onweersbuien. Deze onweersbuien ontstaan boven water in de buurt van de evenaar waar de lucht stijgt. Het water is er minimaal 26,5 graden Celsius. Als de tropische storing blijft duren, ontstaat er een tropische depressie en neemt de wind toe waarna later een tropische storm kan ontstaan. De lucht in een tropische storm begin in rondjes draaien. De luchtdruk in het centrum van de storm daalt en er omheen gaat het steeds harder waaien en regenen. De windsnelheid en de temperatuur van het zeewater bepaalt nu verder of de storm uitgroeit tot een orkaan.
Orkanen krijgen namen om onduidelijkheden te voorkomen. Dat is handig als in een gebied meerdere orkanen tegelijkertijd voorkomen. De namen zijn van tevoren al vastgelegd waarbij namen voor 6 jaar zijn bedacht. Na zes jaar wordt dezelfde naam waar de lijst mee begint weer gebruikt. Als er een hele zware orkaan is geweest dan wordt de naam van die orkaan van de lijst gehaald. Voor een volgende keer krijgt een orkaan dan een andere naam.