Vandaag 11 augustus 2017 is het exact 18 jaar geleden dat er in ons land een totale zonsverduistering te zien was. Een totale zonsverduistering komt amper voor in België, gedeeltelijke verduisteringen echter een pak meer. Een zonsverduistering doet zich voor wanneer zon, maan en aarde op één exacte lijn staan, en de schaduwkegel van de maan de aarde raakt. In 1999 was dat het geval in de streek rond Arlon. Op 21 augustus 2017 trekt een totale zonsverduistering over de Verenigde Staten.
Eerst even wat moeilijke theorie. Het gebied waar de schaduw van de maan de aarde raakt is typisch een paar honderd kilometer in doormeter. Daar ziet men de zonsverduistering totaal. Rond de kernschaduw is er een veel groter deel van de aarde dat zich in de bijschaduw van de maan bevindt: daar ziet men de zonsverduistering gedeeltelijk.
De schaduw van de maan zwiept door de ruimte met dezelfde snelheid als de maan in haar baan om de aarde, namelijk 3700 km/h. De aarde draait terzelfdertijd om haar as in dezelfde zin met een snelheid van 1700 km/h (aan de evenaar), waardoor de schaduw van de maan zich over het aardoppervlak beweegt met een relatieve snelheid van om en bij de 2000 km/h. De tocht van de schaduw van de maan over het aardoppervlak kan verscheidene uren duren.
De volgende jaren zijn er in België een aantal gedeeltelijke zonsverduisteringen te zien. In 2021, 2022 en 2025 zal minder dan de helft van de zon verdwijnen. Op 12 augustus 2026 is er een zonsverduistering die echt de moeite waard is. Die woensdag wordt 91% van de zonnediameter verduisterd. Niet zo spectaculair als in 1999 dus, maar zeker de moeite. De eerstvolgende totale zonsverduistering die vanuit België zichtbaar is, zal pas op 23 september 2090 plaatsvinden omstreeks 18u34. Doordat het op dat moment al avond is, zullen we vanuit België het einde van deze eclips niet kunnen waarnemen aangezien de zon reeds onder de horizon zal verdwenen zijn. Op 25 mei 2142 zullen we vanuit België pas de eerste goed waarneembare totale zonsverduistering kunnen waarnemen.